Marlborough - region winiarski w Nowej Zelandii - charakterystyka

      Marlborough to zdecydowanie region numer 1 w Nowej Zelandii. Znajduje się w północnej części Wyspy Południowej, gdzie na około 25 tysiącach hektarów uprawia się winorośl. Szczególnie słynny ze szczepu sauvignon blanc, dla którego stał się nowym domem. Sauvignon stanowi dziś około 80% produkcji tego regionu, a lokalny styl jest znany na całym świecie, mimo relatywnie krótkiej historii.

      Pierwsze sadzonki winorośli trafiły do Nowej Zelandii jeszcze w XIX wieku, ale jej obecny styl to znacznie bardziej współczesna sprawa. Sauvignon blanc na szeroką skalę w regionie Marlborough zaczęło pojawiać się dopiero po 1985. Do tego czasu region słynął raczej z przeciętnej jakości win produkowanych na dużą skalę, bardzo często ze szczepu Muller-Thurgau. Aby zmienić ten stan rzeczy, rząd kraju wkroczył do akcji, a jednym z efektów przeprowadzonych zabiegów było zastąpienie ówczesnych upraw szczepem sauvignon blanc. Ten świetnie przyjął się w regionie, ponieważ w tych relatywnie chłodnych warunkach czuje się dobrze i korzysta z wyjątkowo dużego nasłonecznienie (bardzo korzystne okazało się dla szczepu wysokie promieniowanie UV-B, charakterystyczne dla Nowej Zelandii).

      Klimat w Marlborough określa przede wszystkim bardzo duże nasłonecznienie zrównoważone przez chłodne bryzy znad oceanu. Po pierwsze daje to wysokie dzienne amplitudy temperatury, kluczowe dla zachowania kwasowości w winogronach, a w ujęciu rocznym wydłuża okres dojrzewania, umożliwiając gronom osiągnięcie pełnej dojrzałości. Wspomniane nasłonecznienie wymaga poświęcenia dużej uwagi roślinom, w szczególności zachowania odpowiedniej warstwy liści chroniącej grona przed nadmiarem słońca.

       Uprawy w Marlborough to około 22 tysiące hektarów, które dzielą się na trzy główne podregiony: Dolina Wairau, Dolina Awatere i Doliny Południowe. Dolina Awatere jest najzimniejszą z nich, ponieważ znajduje się najbliżej wybrzeża i leży względem niego prostopadle - ułatwia to napływ zimnego powietrza znad oceanu w głąb lądu. Pochodzą stąd wina najbardziej mineralne i wyrafinowane. Wina potrafią być tak wyraziste, że czasem porównuje się je do stylu z najważniejszego chyba miejsca dla sauvignon blanc - apelacji Sancerre w Dolinie Loary. Doliny Południowe są nieco cieplejsze i czekają jeszcze na ugruntowanie swojej pozycji, mimo że rośnie tutaj około 25% wszystkich krzewów. Centrum winiarskie regionu znajduje się w Dolinie Wairau. Około 45% upraw leży właśnie tutaj, skupione wokół głównego miasta Marlborough, Blenheim. Dolina jest dość ciepła i słoneczna, chłodzona przez Pacyfik i oferuje szerokie spektrum gleb, od kamienistych po głębokie gleby aluwialne.

      Szczepem numer jeden w regionie jest sauvignon blanc. Uprawy tej odmiany to około 70% wszystkich winnic. Jej lokalna interpretacja jest bardzo wyrazista, świeża, intensywna. Czasem zarzuca się jej brak subtelności, ale charakterystyczne aromaty agrestu, kiwi i zielonej papryki spodobały się międzynarodowej publiczności i przyniosły winu ogromną popularność. Marlborough Sauvignon Blanc jest tak pożądane na świecie, że winiarze spoza regionu stają na głowie, aby móc zaproponować klientom ten produkt. Nabywają lub dzierżawią winnicę w Marlborough, kupują stamtąd owoce, a nawet gotowy sok, aby tylko mieć w swojej ofercie tę popularną etykietę. Na szczęście, Nowa Zelandia, a Marlborough w szczególności, słynie z bardzo bliskich i koleżeńskich relacji między winiarzami. Ci pomagają sobie w dostępie tak do owoców, jak i do potrzebnego do upraw i winifikacji sprzętu. Efektem dla konsumentów jest duża podaż dobrej jakości wina, ale i winiarze mają o co walczyć. Nawet hurtowe ilości eksportowanego wina, nierzadko w cysternach do zabutelkowania na miejscu osiągają wysokie jak na ten segment ceny - Nowa Zelandia cieszy się najwyższą średnią ceną za litr wina wśród wszystkich eksportujących ten trunek krajów.

      Sauvignon blanc zdominowało winiarską scenę Marlborough do tego stopnia, że pojawiły się obawy o zachowanie różnorodności upraw. Na szczęście, w regionie świetnie udają się też inne odmiany. Szczególnie białe, wśród nich chardonnay, pinot gris i riesling dają zadowalające rezultaty, a eksperymentuje się między innymi z albarino. Wśród czerwonych odmian zdecydowanie najważniejszy jest pinot noir - stanowi prawie 20% wszystkich upraw w regionie. Topowymi regionami dla tego szczepu w Nowej Zelandii pozostają Martinborough i przede wszystkim Central Otago, to jednak pinot z Marlborough ma swój lekki i owocowy charakter przynoszący mu coraz więcej sympatyków. Uprawianie z sukcesem pinota i chardonnay musiało doprowadzić do prób zrobienia win musujących otrzymywanych metodą tradycyjną i rzeczywiście, sporo tego typu butelek powstaje w regionie.