Miło Cię widzieć!
Czy masz ukończone 18 lat?
Sangiovese to czerwona odmiana winorośli pochodząca z Włoch. Kojarzona głównie z Toskanią, gdzie odpowiada za najważniejsze wina regionu, rośnie też w kilku innych częściach kraju.
To właśnie z Toskanii pochodzą najbardziej znane interpretacje sangiovese. Szczep rośnie chyba we wszystkich lokalnych apelacjach dla win białych, a najbardziej znane z nich to Chianti, Chianti Classico, Vino Nobile di Montepulciano i Brunello di Montalcino. Po regionie rozsianych jest wiele klonów tego szczepu, a najpopularniejszym jest odpowiedzialny za brunello klon sangiovese grosso. Charakteryzuje się on przede wszystkim znacznie grubszą skórką, co przekłada się na wyższy poziom tanin i większą koncentrację aromatów w winie.
Poza Toskanią należy wymienić region Emilia-Romagna (skąd pochodzi kilka z najważniejszych klonów szczepu) i Korsykę, gdzie występuje pod nazwą nielluccio i nabiera cudownych, mocno ziołowych aromatów. Szczep słabo podróżuje i poza Italią niewielkie nasadzenia znajdziemy tylko w Australii i Kaliforni. Sangiovese preferuje ciepły klimat; nie ma żadnych problemów z zachowaniem wysokiej kwasowości, za którą jest przez winiarzy bardzo ceniony. Dokłada do tego wyraźne taniny, ciekawy bukiet aromatyczny i podatność na dojrzewanie w beczce. Dojrzewa długo, dlatego wymaga dobrych warunków, odwdzięcza się za to złożonym bukietem i profilem smakowym. Gorzej znosi chłodny klimat, dlatego nasadzenia na północ od Emilia-Romagna są rzadkością.
Profil aromatyczny szczepu opiera się na wiśniach i czereśniach, którym często towarzyszą nuty jeżyn i żurawiny. W winach opartych na sangiovese dzieje się dużo poza owocem: wyraźne są tu nuty suszonych ziół, akcenty ziemiste oraz niecodzienne aromaty świeżego pomidora. Z sangiovese powstają wina jedno- i wielo odmianowe. W Toskanii szczep historycznie łączono z białym trebbiano (praktyka obecnie zakazana), popularne są też mieszanki sangiovese z cabernetami i merlotem. W zależności od stylu winiarza i dojrzałości owocu, wina przechodzą mniej lub bardziej intensywne dojrzewanie w beczce. Spodziewać się wtedy możemy sangiovese wzbogaconego o słodkie nuty wanilii, kardamonu i dymu.
Sangiovese warto łączyć z daniami kuchni włoskiej. Klasykiem jest połączenie Brunello z Bistecca alla Fiorentina, ale bezpiecznie możemy takie wino łączyć z innym mięsem. Profil aromatyczny sangiovese sprawia, że dobrze współgra z daniami opartymi na grzybach. Warto spróbować też połączenia z dojrzałym serem - w tym przypadku na myśl jako pierwszy przychodzi Parmigiano Reggiano.
