Twój wybór

Nowa Zelandia to kraj z relatywnie krótką historią winiarską przynajmniej w tym stylu, który znamy dziś. Popularne dziś na całym świecie sauvignon blanc z Marlborough liczy sobie co najwyżej 30 lat. Konsumenci kojarzą Nową Zelandią ze świeżymi aromatami sauvignon, ale ten kraj ma do zaoferowania znacznie więcej.

Czym charakteryzują się wina nowozelandzkie?

Nowa Zelandia położona jest na dwóch wyspach, Północnej i Południowej; większość winiarstwa skupia się na ten drugiej. Północna wyspa reprezentują takie regiony jak Waikato, Hawke’s Bay, Gisborne i Wairarapa. Wbrew obiegowej opinii, rośnie tu też bardzo dużo czerwonych szczepów. Szczególnie Hawke’s Bay zyskało sobie opinię źródła wartościowych win w tym kolorze, a przynajmniej jeden z podregionów dorobił się już kultowego statusu. Znajdziecie tu naprawdę wysokiej klasy mieszanki bordoskie i wina oparte na szczepie syrah. Blendy szczepów z Bordeaux pokazywać będą aromaty świeżej czarnej porzeczki, wiśni, czereśni i śliwek, obok których często pojawią się aromaty beczkowe, ziemiste i ziołowe. Syrah to z kolei więcej ciemnych owoców, takich jak jeżyny i jagody, sporo nut przypraw (głównie pieprz), oraz dymne aromaty pochodzące z dojrzewania w beczkach. Wina te są skoncentrowane i wyraziste, ale czuć w nich bardziej oceaniczną mineralność niż dojrzewanie w słoncu. Alkohol na średnim poziomie, mocne taniny i podniesiona kwasowość to ich znak charakterystyczny.

Z czerwonych odmian warto jeszcze wspomnieć o pinot noir, który rośnie w regionie Wairarapa w pobliżu miasta Wellington. Świeży, chrupki i owocowy, w większości świetnie nadaje się do codziennego picia, ale zdarzają się tu też nieco solidniejsze propozycje. Warto szukać białych win z Wyspy Północnej, ponieważ oferują one dobrą relację ceny do jakości. Gisborne to źródło świetnych chardonnay, aromatycznych, znajdujących się po stronie cytrusów, jeśli pochodzą z chłodniejszych siedlisk, lub bardziej jabłkowo-gruszkowych, jeśli owoce rosły w cieplejszym terroir. Wielu winiarzy wykorzystuje beczki dla dojrzewania swoich win, dlatego możecie spodziewać się w wielu chardonnay słodszych nut waniliowych. Pinot gris i sauvignon blanc to kolejne z białych szczepów rosnących w tej części kraju. Świeżość, intensywność i mineralność można spokojnie wpisać w ich profil, podobnie jak czyste owocowe aromaty. Pinot gris zawsze będzie nieco gładsze od sauvignon blanc, jego kwasowość plasuje się na nieco niższym poziomie.

Północny kraniec Wyspy Południowej zajmują dwa regiony, w tym niezwykle popularne Marlborough. Zanim Kevin Judd, najpierw dla Cloudy Bay, dziś pod własną marką Greywacke, robił tu popularne sauvignon blanc, Marlborough było źródłem przeciętnej jakości win ze szczepu Muller-Thurgau. Region ten okazał się jednak niezwykle dobrze przystosowany do szczepu sauvignon blanc i został jego trzecią stolicą na świecie, a główną poza Europą. Duże nasłonecznienie, odpowiednie gleby i chłodzący wpływ oceanu pozwalają winogronom sauvignon blanc na osiągnięcie wysokiego poziomu dojrzałości fenolicznej przy jednoczesnym zachowaniu świeżości. Efektem są intensywne i aromatyczne wina, oparte na cytrusach takich jak limonka i grejpfrut, dojrzałym agreście i białej porzeczce oraz charakterystycznych dla tego stylu nutach kiwi i marakui. Ten gładki i owocowy, ale jednocześnie wcale nie prosty styl został pokochany przez miłośników wina na całym świecie. Marlborough to źródło bardzo wielu win do codziennego popijania (nota bene to region z jedną najwyższych średnich cen wina na świecie), ale działa tu też wielu ambitnych winiarzy, którzy w swoich butikowych projektach odnajdują jeszcze inne wcielenia sauvignon blanc. Nie brakuje w związku z tym win mineralnych, krzemiennych i surowych. Elegancję i kompleksowość sauvignon blanc często zyskuje także za sprawą dojrzewania w beczce i kontaktu z osadem drożdżowym. Słoność, umamiczność niektórych win zaskakuje i nie ma nic wspólnego z kwiatowym charakterem codziennych win z Marlborough. Sauvignon blanc w tym regionie ma wiele wcieleń, mówi różnymi głosami i pokazuje, że stać go na bardzo wiele. Obok tej odmiany w winnicach Marlborough znajdziemy też pinot noir i pinot gris. Powstają z nich wina raczej chrupie niż zwarte, oferujące przyjemnie świeży owoc i świeżość niż pełną dojrzałość. Wiśnie, maliny i poziomki znajdziemy w pinot noir, pinot gris to bardziej żółte jabłko, gruszka i kwiaty.

Zaraz obok Marlborough leży Nelson. Mały region, w cieniu swojego sławnego sąsiada wciąż walczy o własną renomę i rozpoznawalność. Ma już na pewno swój styl: jako region z trzech stron otwarty na chłodne morze oferuje świetne warunki dla winogron aromatycznych. Te cieszą się tu długim okresem dojrzewania i odwdzięczają się naprawdę bogatym bukietem. Gewurztraminer, riesling i pinot gris to stali bywalcy lokalnych winnic, znajdziemy też obok niech wszędobylskie sauvignon blanc oraz trochę nasadzeń pinot noir. Białe wina z Nelson pokazywać będą dużo aromatów kwiatów, obok nich świeży owoc, w zależności od odmiany agrest, jabłko, gruszka lub świeża brzoskwinia.

Kierując się na południe trafimy do dużej strony Canterbury. To duża i zróżnicowana kraina, pełna siedlisk o odmiennych charakterystykach. Pasmo górskie biegnące przez środek regionu ochrania go przed chłodnym wpływem znad Morza Tasmańskiego, wciąż jest tu jednak na tyle chłodno, by uprawiać szczepy preferujące chłodniejsze warunki. Rośnie tu dużo krzewów pinot noir, z których powstają świeże i mineralne oraz dość pełne, jeśli owoce pochodzą z cieplejszego miejsca. Winogrona korzystają z dużego nasłonecznienie i chłodnego powietrza, aby pozostać dłużej na krzewie i osiągnąć pełną dojrzałość. Obok pinot noir, podobnie jak w innych częściach kraju, znajdziemy nasadzenia chardonnay, pinot gris i sauvignon blanc. Prezentują ono podobny profil aromatyczny jak oparte na nich wina z innych części kraju, ale aby wskoczyć na wyższy poziom potrzebuję nieco dodać do swojej intensywności i kompleksowości.

Najbardziej wysuniętym na południe regionem Nowej Zelandii jest Central Otago. To region słynący z win opartych na szczepie pinot noir. W tym trudnym i wymagającym terroir krzewy tego szczepu odnajdują się wyśmienicie. Otago jest jedynym regionem w Nowej Zelandii, w którym panuje klimat typu kontynentalnego i związane z nim wysokie amplitudy temperatur, tak w ujęciu dziennym jak i rocznym. Taka sytuacja skraca nieco okres dojrzewania, a jej efektem są wyraziste i intensywne wina. Najwięcej tutaj pinot noir, a Otago wymienia się już w jednym rzędzie z najlepszymi nowo światowymi miejscami dla tego szczepu. Lokalne pinoty są napięte, intensywne, soczyste, a prezentują cały wachlarz aromatów, od lekkich czerwonych malin i truskawek, przez chrupkie czereśnie, po dymne aromaty beczkowe i charakterystyczne dla Central Otago nuty ziół, w szczególności tymianku. Jeśli nie pinot noir, to z oferty Central Otago warto spróbować pinot gris (gruszka, kwiaty, plaster miodu), chardonnay (zielone jabłko, mineralność) lub win musujących opartych na pinot noir i właśnie chardonnay, które najczęściej powstają przy zastosowaniu metody szampańskiej.