Walencja to region winiarski znajdujący się na hiszpańskim wybrzeżu Morza Śródziemnego, około godziny jazdy samochodem od Barcelony. Historia winiarstwa sięga tu daleko wstecz, ale region kojarzony był raczej z dużą produkcją, a nie wysoką jakością. Obok winogron rosną tu oliwki i pomarańcze, a region jest miejscem narodzin słynnego hiszpańskiego dania paella.
Pierwsze winogrona prawdopodobnie przywieźli tu Fenicjanie już kilka tysięcy lat temu, ale to czasy bardziej nam współczesne wydają się ważniejsze z perspektywy obecnej sytuacji regionu. Najpierw Valencia stała się źródłem taniego wina przeznaczonego do anonimowych mieszanek. Po pladze filoksery, lokalny bobal stał się gorącym towarem dla producentów chcących dodać koloru i mocy swoim produktom, a lokalni rolnicy korzystali na takim popycie, niespecjalnie zwracając uwagę na jakość. Dopiero ostatnie kilkanaście lat XX wieku to czas zmian, którym pomogli nowi winiarze, skupieni na jakości owocu, z którym pracują.
Trudno jednoznacznie scharakteryzować region Valencia, ponieważ rozciąga się na znacznym obszarze, jest niejednorodny geologicznie i topograficznie. Klimat to z pewnością typ śródziemnomorski, gorący z raczej małą ilością opadów. Jest on jednak chłodzony przez regularne bryzy w okolicach wybrzeża i przez wysokość nad poziomem morza w swojej zachodniej części. Tam też klimat nabiera cech typu kontynentalnego ze znacznie wyższą amplitudą temperatur tak w ujęciu dziennym, jak i rocznym. Równie zróżnicowane są ziemie - najczęściej znajdziemy tu gleby wapienne z gliną i piaskiem występującymi w różnych proporcjach, ale można się także natknąć na terroir o odmiennej charakterystyce.
W granicach regionu Valencia znajdują się trzy apelacje: DO Alicante ze swoimi 9 tysiącami hektarów winorośli, dwukrotnie większa DO Valencia i DO Utiel-Requena, która zajmuje największą, liczącą 34 tysiące hektarów powierzchnię upraw.
Alicante to dziś najmniejsza apelacja, ale w przeszłości jej powierzchnia bywała prawie dziesięciokrotnie większa. Składają się na nią trzy podregiony, z których każdy ma inną charakterystykę. Znajdziemy w nich zróżnicowane terroir od gorących dolin, przez wilgotne nadmorskie regiony, aż po położone dość wysoko i korzystające z chłodniejszych na takiej wysokości temperatur strefy upraw. Szczególnie ważny dla regionu jest czerwony szczep monastrel. Powstają z niego mocne, solidne wina w najcieplejszej części apelacji, Rio Vinalopo. Swój sukces w wytrawnym wydaniu lokalny monastrel zawdzięcza swoim sąsiadom z Yecli i Jumilli - tamtejszy monastrel zyskał dość dużą popularność, dlatego winemakerzy z Alicante postanowili pokazać światu swoje interpretacje. Fondillon to natomiast unikatowa słodka wersja monastrela. Deserowe, niewzmocnione wino powstaje z najbardziej dojrzałych gron, czasem specjalnie pozostawionych dłużej na krzewie. Dojrzewa często nawet przez 10 lat, nierzadko w systemie solera. Obok monastrela rosną tutaj garnacha, tempranillo, bobal i garnacha tintorera (znana szerzej jako alicante bouschet) i biały moscatel, odpowiedzialny za lokalne wina słodkie.
Utiel-Requena to najważniejsza z punktu widzenia uprawy winorośli apelacja w regionie Valencia. Zdominowana przez czerwony szczep bobal, który stanowi tu ponad 70% upraw. Wiele z krzewów tej odmiany to już czterdziestolatki, znajdziemy też niemało naprawdę starych roślin pochodzących jeszcze z początków XX wieku. W tym skupionym wokół miast Requena i Utiel regionie ponad 80% ziemi przeznaczonych jest pod uprawy. Oba miasta znajdują się dość blisko siebie, dlatego klimat jest raczej jednolity. Jest to najcieplejsza strefa regionu Valencia z bardzo niską ilością opadów w ciągu roku, wysokościami nad poziomem morza sięgającymi nawet 900 metrów i ekstremalną roczną amplitudą temperatur - termometry potrafią wskazać nawet ponad 40 stopni w najcieplejszych okresach, by potem spaść do kilku stopni poniżej 0. Zróżnicowane, składające się z gliny, skał wapiennych i margli gleby porasta tu przede wszystkim wspomniany bobal, dający wina pełne, mocne z wysokim alkoholem. Natura szczepu pozwala jednak zachować w nich odpowiednio dużo balansującej całość kwasowości. Ciemne owoce, mocne, ale drobne taniny to charakterystyczne cechy bobala. Warto spróbować też win nie beczkowych, przeznaczonych do codziennego spożycia - odznaczają się wyjątkową relacją ceny do jakości.
Walencja DO składa się z dwóch niepołączonych ze sobą stref: Alto Turia, Valentino i Moscatel tworzą pierwszą z nich, znajdującą się na północ od miasta, z kolei druga, mniejsza nazywa się Clariano i znajduje się bliżej Alicante. Gleby w apelacji to prawdziwy patchwork z dominującą ilością gliny, piaskowców i skał wapiennych. Klimat tym łagodniejszy, im bliżej wybrzeża się znajdujemy; w głębi lądu staje się bardziej kontynentalny z charakterystycznymi dla regionu wysokimi rocznymi amplitudami temperatur. Strefą DO Valencia o największym potencjale jest Alto Turia. Uprawy znajdują się tutaj na znacznej wysokości, pochodzą stąd najlepsze białe wina regionu oparte na lokalnych szczepach merseguera i macabeo. Choć stawka jest wyrównana, merseguera wydaje się też być szczepem numer 1 w całej DO Valencia. W apelacji rosną też planta nova, garnacha tinorera, tempranillo i cabernet sauvignon produkując różne style wina, od pełnych czerwonych po leciutkie różowe. Ważne są też nasadzenia muscata aleksandryjskiego, z którego powstaje słodkie wino
Moscatel de Valencia.