Priorat to nieduży region winiarski w Katalonii. Leży na północnym wschodzie Hiszpanii w suchym i gorącym klimacie kontynentalnym. Zapomniany przez dziesięciolecia, dzisiejszą sławę buduje od około 30 lat. Chociaż już od około XII wieku winorośl uprawiali tu lokalni mnisi, to region w kształcie, jaki znamy dziś, zawdzięczamy ponownemu odkryciu go przez grupę winemakerów w latach 90. XX wieku. Rozpoznali oni niezwykły potencjał lokalnego terroir i przywrócili regionowi należne miejsce na winiarskiej mapie Hiszpanii. Dziś region jako jedyny oprócz Riojy ma najwyższe apelacyjne oznaczenie w Hiszpani, czyli DOCa. Słynie z czerwonych win opartych na grenache i carignan, których owoce pochodzą ze starych krzewów.
Na region składa się 11 gmin o zróżnicowanych warunkach klimatycznych. Ich nazwy mogą pojawiać się ma etykietach win klasy vin de vila. Kilka z tych gmin to Porrera, El Loar i Gratallops. Całość zajmuje około dwóch tysięcy hektarów i jest zupełnie okrążona przez region Montsant. W całości regionu panuje klimat kontynentalny z gorącymi, suchymi latami i chłodnymi zimami. Bliskość wybrzeża nadaje jednak Prioratowi trochę charakteru śródziemnomorskiego. Jest tu bardzo sucho, porównywalnie z najbardziej suchymi regionami w Hiszpanii, leżącymi w Andaluzji. Bardzo ważne dla regionu są jego gleby. Najsłynniejsza z nim nazywa się licorella i składa się z kwarcowych łupków. Jest dobrze drenująca, co zmusza winorośle do wypuszczania długich korzeni w poszukiwaniu wilgoci i składników odżywczych. Mocny system korzeniowy jest dla krzewów niezbędny do przetrwania w tak wymagającym klimacie. Poza tym licorella dodaje charakterystycznego dla lokalnych win mineralnego wyrazu. Ziemie Prioratu porastają stare winorośle dające bardzo niskie zbiory. Zazwyczaj jest to około 8 hektolitrów z hektara, podczas gdy średnia w Hiszpanii to prawie 30.
Niskie zbiory, ubogie gleby i wymagający klimat to trzy czynniki sukcesu lokalnych win. W niesprzyjających warunkach roślina koncentruje się na wyprodukowaniu owoców o najwyższej możliwej jakości. Tradycyjne czerwone winogrona Prioratu to garnacha i carinena (znane pod francuskimi nazwami carignan i grenache). Oprócz nich uprawia się międzynarodowe cabernet sauvignon, merlot i syrah, ale to lokalne winogrona są podstawa renomy Prioratu. Przepisy apelacji nie narzucają procentowego składu blendu. Typowe czerwone wino z Prioratu pełne jest aromatów dojrzałych i suszonych owoców takich jak śliwki, czereśnie, porzeczki. Obok owocu często znajdziemy w tych nutach wyraźną nutę mineralną wyrażoną zapachem rozgrzanej skały i wysuszonej gliny. Często bukiet urozmaicają nuty ziołowe oraz pochodzące od beczki zapachy słodkich przypraw. Pod kątem budowy czerwone wina z Prioratu wyróżniają mocne i dojrzałe taniny, wysoki alkohol (14% i w górę) i miękkie ciało. Kwasowość jest w związku z tym niezbędna dla zachowania w winach odpowiedniego balansu.
Ze względu na ograniczoną podaż i trudne warunki upraw wina z Prioratu nigdy nie są tanie. Wydając jednak większą kwotę na wino od uznanego producenta możecie mieć pewność co do jakości zakupionej butelki. W Prioracie powstają też wina białe. Uprawia się takie szczepu jak grenache blanc, macabeu, pedro ximenez, xarel-lo oraz różne odmiany muscatów. Zazwyczaj białe wina z Prioratu są pełne, nierzadko beczkowe. Pachną dojrzałymi brzoskwiniami, czasem owocami tropikalnymi. Bardzo ważna w blendzie jest garnacha blanca, ponieważ wnosi do wina balansującą kwasowość.